Wszyscy doskonale znamy zjawisko elektryzacji statycznej, zwanej najczęściej elektryzowaniem. Obserwowane jest na przykład jako unoszenie się włosów podczas czesania. Może zdarzyć się, gdy dotykamy różnego rodzaju przedmiotów, najczęściej z tworzywa sztucznego. Odczuwamy to jako nagłe delikatne kopnięcie prądu. Jeśli dzieje się to w ciemnościach, obserwujemy nawet drobne błyski światła. Między stykającymi się powierzchniami faktycznie dochodzi wtedy do przeskoczenia ładunku elektrycznego. Bardzo nasilona elektryzacja statyczna może być uciążliwa, a także niebezpieczna w czasie codziennych czynności. Drobne wyładowania elektryczne mogą doprowadzić do powstania iskry i płomienia, jeśli w otoczeniu są materiały łatwopalne. Naelektryzowane materiały są także bardziej podatne na osadzanie się kurzu i różnego rodzaju pyłów. 

Przeskakująca iskra podczas dotyku materiału syntetycznego jest znanym zjawiskiem, występującym powszechnie. I choć zwykle powoduje tylko dyskomfort, w dużym nagromadzeniu może być nawet przyczyną pożaru. Dotyczy to zwłaszcza zakładów produkcyjnych. Takie ryzyko istnieje przy produkcji materacy, które są wytwarzane z dużej ilości syntetycznych materiałów.

Beton komórkowy to jeden z najbardziej popularnych materiałów budowlanych. Jest wykorzystywany w postaci różnego typu bloczków. Odznaczają się one wysoką wytrzymałością na ściskanie, niewielką masą oraz bardzo dobrą izolacyjnością cieplną. Znakomicie nadają się więc do budowy ścian jednowarstwowych, choć można z nich wykonywać również ściany dwuwarstwowe. Cechą charakterystyczną betonu komórkowego jest również bardzo łatwa obróbka. Większość parametrów użytkowych materiału jest uzyskiwana dzięki unikalnej technologii stosowanej przy jego wytwarzaniu. Produkcja betonu komórkowego wymaga użycia kilku podstawowych materiałów, jednak bardzo ważną rolę odgrywają również specjalne dodatki, w tym środki powierzchniowo-czynne. Przyjrzyjmy się bliżej temu, jaka jest ich rola.